S01E05 Rio Grande

Ons klaar gemaakt in Rio Grande om de komende 235 kilometer zonder dorp, laat staan supermarkt te kunnen overbruggen. We zijn zwaar van het water, 6 flessen van 1,5 liter extra gewicht. Daarnaast wat kant en klaar zakjes pasta en rijst. Langs de kust vervolgen wij de nationale route 3. Onderweg worden we steeds weer aangekeken door Alpacas en reist zo nu en dan een zwart vogeltje met rode rug met ons mee. Ook zien we de eerste lammetjes, het is hier tenslotte voorjaar. We hebben geluk met de wind, die is er niet tot nauwelijks op dit eerste stuk tot de grens met Chili. Vlak voor de grens is een tankstation, voor de veiligheid gooien we onze benzine brander maar weer vol. Dit keer hoeven we niks te betalen, mocht zo mee. Naast het tankstation is nog een klein restaurant – een meevaller – daar eten we een aantal empanadas (gevulde deeghapjes). Dan de grens over, eruit gaat voorspoedig. Dan fietsen we 16 kilometer onverhard door niemandsland. Dat geeft een raar mysterieus gevoel, maar dan zien we de Chileense grenspost. We sluiten aan in de rij en krijgen al gauw een stempel in ons paspoort. We fietsen nog 500 meter en vragen bij de Hosteria (cafe) of we ernaast in ons tentje mogen overnachten, dit is goed. Top plekje voor een hele koude nacht, vorst zit ’s ochtends op de tent. We ontbijten daar nog en gaan dan verder over de oneindige onverharde wegen. In de ochtend is er nog geen wind, maar dan in de middag fietsen we met forse wind in ons rug en het zonnetje hoog boven ons heerlijk de kilometers weg. Plots een probleem, Mark verliest zijn ketting. Even paniek, maar al gauw worden we weer geholpen. Een vrachtwagen chauffeur zet zijn truck aan de kant van de weg met de knippers aan en helpt met het herstellen van de ketting. We hebben geluk dat het tonnetje in de schakel er nog half in hangt. Gelukkig kunnen we door. We komen al gauw daarna terecht in een hele grote kudde schapen die wordt opgedreven door boeren op paard en vele honden. In de avond vinden we een mooie plek om te slapen net achter een heuveltje uit het zicht van de weg. In de ochtend staat nog steeds dezelfde wind in ons rug. We maken al snel de eerste 45 kilometer. Daarna is het over met de pret en staat er storm vol tegen. De laatste kilometers zijn daardoor zwaar, maar al met al zijn we een dag eerder dan verwacht in Porvenir. We slapen in een low budget Hostel, slechts 20.000 Chileense pesos (ca. 26 euro).