S01E14 Kathedralen

Na die ene geweldige rustdag volop in de zon, slaat plots het weer om en starten we volop in de regen. De tent is zwaar van het water, maar we gaan toch van start. De weg klimt al gauw weer en we fietsen op hoogte rechts van de rivier. Zo nu en dan moeten we de fiets echt omhoog duwen, zo steil. We worden drie keer ingehaald door Chilenen die met de auto aan het rondkijken zijn. We worden iedere keer aangesproken en ze moedigen ons aan. De regen stopt niet tot nauwelijks en dan raak je aan het einde van de dag wel nat en koud. We hopen op een plekje om binnen te slapen, want de komende dagen wordt het weer steeds slechter. Als we Puerto Bertrand binnen rijden zien we aan het einde van het dorp plots de man die ook in Cochrane bij ons op de camping stond. Hij vertelt dat hij in een huis verblijft en vraagt hen of dat ook mogelijk is voor ons. Gelukkig kan het. Aan het einde van de dag rond de klok van 17:00 uur gaan we die dag ook nog raften, wat een ervaring. Het water is hier en daar behoorlijk wild, niveau 3 wordt ons verteld. We verblijven drie nachten in het huis. De regen komt die avond en de gehele dag daarna met bakken uit de lucht. We zijn zo blij om binnen te zijn. In de ochtenden en avonden wordt de houtkachel heerlijk opgestookt. Ik ga de volgende dag liftend terug naar een plek waar we met de fiets al langs waren gekomen, maar niet gestopt en heen gelopen: Confluencia Río Baker y Río Neff (de samensmelting van twee rivieren). Geweldig om te zien. Op de terugweg lift ik achterin een jeep mee terug naar Puerto Bertrand en moet ik de laatste 4 kilometer lopen. Gelukkig neemt een vrachtwagen mij het laatste stuk nog mee, want de regen komt weer met bakken uit de lucht. De derde dag is een feest in voorbereiding. Die avond speelt Chili tegen Uruguay. In de loop van de ochtend staat er plots een Chileense huemul (hertachtige) midden in het dorp, de lokalen zijn zelfs uitgelaten want dit komt bijna nooit voor. Voor vanavond staat een heel schaap op het menu en de drank vloeit rijkelijk. We hebben een geweldige avond die we dansend afsluiten. De volgende dag zouden we een lift krijgen om half negen. Vlak voor achten worden we pas wakker, nog half dronken van de avond ervoor. We ontbijten en wachten op de lift. De chauffeur is pas rond half tien wakker genoeg om de auto de besturen. We rijden de helft van de dagafstand mee en daarna stappen we weer op onze fietsen. De route wordt nog altijd mooier. De meren zo geweldig blauw in het zonnetje. We komen rond 15:00 uur aan op de camping in Puerto Rio Tranquilo. De plaats staat bekend om de marmeren kathedralen. Deze bezoeken we de dag erna in de kajak, wederom een hoogtepunt van onze reis. Zo mooi. De foto’s spreken voor zich. Morgen 18 november vervolgen wij onze reis richting het 217 kilometer noordelijker gelegen Coyhaique. Daar is weer een pinautomaat, dus de komende dagen proberen zo weinig mogelijk meer uit te geven anders raken we door ons contante geld heen.