S01E19 Autopech

Sommige mensen kom je steeds weer tegen onderweg. De Belgische familie Hermans bijvoorbeeld, die ook 6 maanden aan het reizen zijn door Zuid Amerika, kwamen we al eens onbewust tegen op de Carretera Austral, vlak voor Cholila met autopech en nu net na El Bolsón met hun gerepareerde auto. Ze stoppen voor ons en we kletsen even bij. Ondanks dat het regenachtig is, zijn de vergezichten onderweg super mooi. We schieten de eerste dag lekker op en trakteren ons op een biertje en een echte koffie voor Majlits. Dit bij elkaar kostte wel een vermogen, maar ja we genieten van het uitzicht vanuit het sfeervolle cafeetje. Als we de op I-overlander app gekozen gratis kampeerplek aankomen bevalt mij deze niet helemaal; men kan je zien vanaf de drukke 40. Dit is niet de bedoeling. Als ik doorfiets langs de rivier kom ik een huis tegen met groen gras, perfect voor onze tent. Als ik vraag of we een nacht mogen staan, geeft hij aan dat dit geen enkel probleem is op de camping juist tegenover zijn woning. Die camping is net gestart en kan gasten goed gebruiken. Het sanitair is nagelnieuw en we douchen heerlijk lang onder een, niet verwachte, warme douche. De weg blijft tot twee keer toe klimmen tot 700 meter. Best wat hoogte en dus best wat tijd gaat daarin zitten. De weg wordt steeds drukker en de auto’s houden slecht afstand. Af en toe raakt de spiegel bijna onze achtertassen en vloeken we luidkeels. Jammer dat dit niet helpt. Als we Bariloche in fietsen is het weer volop zomer en stijgt als de zon schijnt de temperatuur zo weer richting de 30 graden. Beide campings die we bezoeken zijn gesloten. Voor de rest hadden we geen slaapplek voorbereid. Bij toeval fietsen we langs een beschilderd huis en merkt Majlits op dat dit nog wel eens een betaalbaar hostel zou kunnen zijn. Bij navraag blijkt dit het geval en boeken we de meest luxe kamer met uitzicht op het meer. Een heerlijke rustdag volgt. Ik ben nog met een medebewoonster (Kim) uit het hostel naar de in de top 10 voorkomend vergezicht geweest, Majlits bleef lekker binnen lezen. Het centrum van Bariloche is niet veel, maar we vermaken ons er uitstekend. Vooral in de eerste McDonald’s die we bijna leeg eten. Midden in het centrum is een soort Lombard-street te zien, goed genoeg voor een foto ;). Voor ons is het gek dat iedereen de winkels en straten aan het versieren is in kerstsfeer, het is warm en dan geeft dat ons niet echt het kerstgevoel. De stad uit fietsen we zelfs even over een fietspad, een zeldzaamheid! Het is ongewoon druk op de weg en de auto’s blijven vlak langs ons scheren. Dit is echt niet fijn. Die avond staan we op de mooiste plek tot nu toe. Aan het meer, die in de avond klinkt met z’n golven als de zee. Plots komt ook Russ Selby (de jongen met de gitaar), die net als Jonno al sinds tijden dezelfde route rijdt als wij. Hij heeft een Duitse dame op sleeptouw. Zij wilde heel graag een stuk met hem fietsen en dat zijn ze nu aan het doen. Het is een super gezellige avond, uiteraard met de nodige gitaarmuziek en een prachtig uitzicht over het meer met de ondergaande zon. De volgende ochtend maak ik een tak met bloemen vast aan de linkerkant van mijn fiets om de auto’s hopelijk meer afstand te laten bewaren. Het lijkt zowaar te helpen. Ook die avond staan we weer op een gratis kampeerplek aan een meer. Het heet dan ook niet voor niks de 7-meren route. In de ochtend regent het stevig; opstaan en de fiets opstappen is dan heel lastig. Toch vertrekken we weer en pakken we alles nat in. De laatste meren die we voorbij fietsen zijn door het slechte weer nauwelijks zichtbaar, laat staan de bergen er omheen. Dat is wel een beetje jammer. De derde nacht staan we nog een keer in de wildernis. Voordat we de tent opzetten eten we onverwachts heerlijk bij een restaurant die we bij de afdaling in de verte al hadden gezien en fietsen voor het eerst een stukje terug naar de slaapplek. Ik spring nog even in het ijskoude riviertje dat achter ons “huis” langs loopt. Lekker fris het bed in. De laatste 24 kilometer tot in San Martin de los Andes gaat eerst een stukje omhoog, waarna een super afdaling volgt. Onderweg komen we nog een Australisch stel tegen die veel bruikbare informatie voor ons heeft en omgekeerd. Zij komen over het stuk wat wij in gedachten hebben tot en over de grens met Chili. We laten Argentinië definitief achter ons. We verblijven vanavond heerlijk in een luxe appartement midden in het centrum, geboekt via AirBnB. Morgen gaan we rustig aan over de onverharde weg richting de Chileense grens en nemen een veerboot bij Pirihueico, een soort mini cruise ;).