Sucre, La Paz, Lima

De fietsen staan veilig gestald! In Bolivia gaat het niet zoals bij ons in Nederland, punctueel en volgens afspraak…. Maar eindelijk staan de fietsen heel veilig opgeborgen, totdat we eind oktober dit jaar onze reis vervolgen in de opslag achter de boekhandel in het centrum van Sucre. We vieren de 16e maart nog mijn verjaardag en maken ons dan op voor het volgende avontuur. Ik had bedacht dat we wel konden liften terug richting La Paz. Zo gezegd zo gedaan…. De eigenaresse van het hostel stopt voor ons mini bus 4 en we laten ons aan de rand van de stad afzetten. Duimen omhoog en kijken wat er voor ons stopt. Ook met het liften zijn we voor het geluk geboren. Meerdere mensen stoppen, maar niet iedereen gaat helemaal naar Cochabamba. De eerste stop die wij voor ogen hadden. Totdat er een busje stopt na zo’n 45 minuten liften, de stoelen nog helemaal verpakt in plastic zo nieuw, deze mensen gaan wel de hele rit van 340 kilometer richting noord oost. Des te dichter we bij Cochabamba komen, des te meer stops het busje maakt. Hij neemt meer lifters mee en verdient zo aardig wat centen bij. De benzine kost precies 0,50 euro cent en de rit maakte hij toch al, wij zijn met z’n tweeën overigens maar 60Bs kwijt (omgerekend 8 euro). In de stad nemen we nog een taxi voor het laatste stukje naar het centrum, grappig dat het een Engelse auto is maar terug omgebouwd met alleen het stuur aan de linkerkant. We slapen 1 nachtje in Cochabamba en nemen 3 mini busjes de stad uit. Zo een grote stad hadden we al een tijd niet meer gehad. Na ruim 30 kilometer staan we aan de rand van de stad net voorbij een tolpoort voor de tweede keer te liften. Deze keer duurde het nog geen 5 minuten! We werden meegenomen door een gezin uit La Paz, precies de richting die we die dag wilde afleggen. We klimmen en klimmen de hoogte in, met de auto gaat dit stukken makkelijker dan op de fiets. Rond het middaguur eten we met z’n allen wat een in dorpje wat we passeren. Het wordt steeds gezelliger in het busje, totdat het gezin inclusief de chauffeur een dutje doen. Gelukkig zijn wij goeie bijrijders en waarschuwen net op tijd. Ik stel voor dat ik een stukje ga rijden en dat komt als een zegen. Ik ben nog nauwelijks onderweg en de man valt in diepe slaap net als de rest van het gezin. We komen rond 18.00 uur aan in La Paz en we nemen de taxi richting de gondel. Met de gondel zien we met ondergaande zon de indrukwekkende stad. Echt onvoorstelbaar en niet te beschrijven, hier moet je zijn geweest! We vinden in de stad een heel goedkoop motel en zitten op de vierde verdieping met prachtig uitzicht over de stad. De volgende dag nemen we één van de vele Dodge mini busjes weer omhoog naar de “hoge” stad. Daar bezoeken we op zondag een uitgestrekte markt en hebben prachtig uitzicht over een zonovergoten stad. Maandag gaan we met de kabelbaan helemaal naar het zuiden van de stad en bezoeken “Valle de la Luna”, een geweldig maanlandschap. Op straat zie je allerlei bordjes staan, kies maar uit wat je nodig hebt: de loodgieter, de schilder of de elektricien. We doen die middag ook nog de dierentuin aan, hierin veel dieren die we onderweg al in het wild gezien hebben. Vooral de condor van zo dichtbij maakt indruk. De verdere terugreis gaat op 22 maart verder, dan nemen we een bus de grens van Peru over naar de stad Arequipa. We moeten uiteindelijk 28 maart in Lima zijn om onze vlucht te halen, dus we hebben nog even tijd. Hopelijk is dan het ergste noodweer in Lima voorbij en bereiken we de stad op tijd. We zullen zien en houden jullie op de hoogte!