S02E15 De Paus

Het beviel goed in de AirBnB in Trujillo. We mogen de was doen en als deze nog maar net hangt begint het te regenen. Nu zou je denken dat is niet ongewoon, maar in 2017 heeft het, alleen in maart van dat jaar, in totaal slechts 9 uur geregend. We bezoeken net buiten de stad de indrukwekkende tempels van Huaca del Sol en Huaca de la Luna. De eerstgenoemde is nog niet door archeologen aangeraakt en nog helemaal origineel. In Luna zie je allemaal prachtige beeltenissen die in de afgelopen 10 jaar zijn blootgelegd. Ik koop in het winkeltje bij het museum een echte Indiana Jones hoed, dat is hier in de woestijn geen overbodige luxe. Rond de middag gaan we naar het centrum van de stad om poolshoogte te nemen of we de Paus nog zullen zien. Het valt ons mee met de drukte en we lopen eigenlijk zo door naar het centrale plein: Plaza De Armas. De spanning stijgt als de menigte de Paus in zijn mobiel ziet stappen en hij een ronde gaat rijden om het plein. Uiteindelijk komt hij ook ons voorbij en kunnen we hem van redelijk dichtbij vastleggen. Bijzonder om mee te maken. Alle mensen hier zijn idolaat van hem, we hebben eerder wel andere berichten gezien en gehoord. Veel Peruanen waren tegen de komst – de protesten hebben we meegemaakt – omdat het zo belachelijk veel geld heeft gekost. Maar ja, wij pakken het bij toeval weer even mee op onze reis. In het centrum van de stad zie je veel mooie gekleurde panden uit de koloniale tijd. Op zondag de 21e januari hebben we een stranddag. We kunnen rechtstreeks met de bus naar het strand vanaf ons onderkomen. We genieten van de vele rieten vissersbootjes uit de oudheid – caballitos de totora -, die nu worden gebruikt om toeristen de zee op te varen voor een aantal minuten. Goed verdienen voor de moderne “visser”. Die dag erna gaan we met de bus van Linea naar Piura. Wat een luxe aan boord en we zitten eerste klas boven voorin met een topuitzicht door het voorraam. De busrit duurt 7 uur en we komen rond 21:00 uur aan. We fietsen de stad in en belanden uiteindelijk in een backpack hostel – ons favoriet NOT – waar we 1 nachtje verblijven. Die dag erna fietsen we even terug naar het centrale plein van de stad en bekijken de ravage die de ramp van vorig jaar februari/maart heeft veroorzaakt. Door twee maanden onafgebroken regenval is de hele stad onder water komen te staan. Wij waren op dat moment in Lima en zagen de hulpgoederen ingezameld worden. Vooral de wegen in Piura zijn nog lang niet hersteld. 5 kilometer buiten de stad ligt een camping op een prachtige plek. We genieten die middag van de rust. In de namiddag komen er wat mannen een borrel drinken. Nadat wij gegeten hebben worden we uitgenodigd om een borrel mee te drinken. Het wordt supergezellig! De temperatuur stijgt rond de middag naar dik 30 graden, we vertrekken zo vroeg mogelijk om de ergste warmte en vooral de brandende zon voor te zijn. Het lijkt alsof we door de duinen fietsen, maar hoe dichter we de grens van Ecuador naderen hoe groener het wordt. Het is het middelpunt van de mangoteelt en daarnaast zien we ook veel rijstvelden. In het laatste stadje van Peru – Las Lomas – verblijven in een heel prettig hotel in het centrum. Op 26 januari fietsen we na precies twee maanden in Peru te zijn geweest richting de Ecuadoriaanse grens. Nog net voor de grens kan ik een mooie foto maken van de kleurrijke vrachtwagens die we aldoor zagen hier. In het landschap zien we mega grote gifgroene bomen, we hebben die ook al eens gezien in het klein in Argentinië. Net voor de grens eten we nog even lekker, om de laatste Soles op te maken, en op de grens komen we een stel Belgen tegen die al meer dan een jaar aan het reizen zijn, nu per auto vanaf Amerika. De stempels in het paspoort gaan als een speer en voordat we het weten hebben we een 90 dagen visa voor Ecuador. De komende twee maanden gaan we dit land verkennen!