S02E16 Kleurrijk

Weer helemaal anders hier in Ecuador! Het is even wennen na Peru; ander geld – de Amerikaanse dollar, iets duurder, mensen iets meer op hun zelf, maar wel prachtige natuur met de meest kleurrijke vogels die we tot nu toe hebben gezien. Het lijkt af en toe wel of we door een volière fietsen. Bij de plaats Macará zijn we de grens overgekomen. Deze plaats ligt op 440 meter hoogte aan de voet van de Andes. Als we op de routeplanner kijken zien we de route richting het noorden behoorlijk klimmen en we besluiten om langs de grens in westelijke richting te gaan fietsen. Eerst heuvelt het nog licht en fietsen we door een gebied met allemaal terrassen teelt. Later beginnen de heuvels in aantal en hoogte toe te nemen. Het wordt de zwaarste fietsdag tot nu toe, we maken meer dan 1.350 hoogte meters met al die heuvels bij elkaar opgeteld. Achteraf hadden we beter richting het noorden kunnen fietsen zeggen we voor de grap tegen elkaar. Maar ja als je alles vooruit weet dan is het leven geen kunst 😉 De gif groene bomen in het gebied zijn indrukwekkend en we poseren dan ook graag voor een super selfie. Die namiddag denken we eerst nog wild te gaan kamperen, maar met de laatste krachten – versterkt door een stuk pizza die we nog hadden bewaard van de vorige avond – fietsen we over de grote weg door tot Sabanilla. Daar treffen we het met een eenvoudig maar schoon en knap hostel. Op straat eten we een patatje met worst; Salchipapa met een biertje erbij. Daarna hunkeren we naar ons bedje. De volgende dag doen we het zeer rustig aan en fietsen we maar 14 kilometer. Tijd om even bij te komen en te genieten van een archeologische site van waar ze denken dat het meteorieten zijn die zich hier in de grond hebben geboord. We hebben onze zinnen daarna gezet op het versteende bos. We hadden gelezen op onze reis app I-Overlander dat je daar kan kamperen en daar zijn we wel weer een keer aan toe. Na al het klimmen, daalden we nu stevig langs de rivier naar beneden. Als we in het park aankomen, worden we geholpen door een chagrijnige parkwachter en bovenal de camping valt enorm tegen. We besluiten ons dan maar te verheugen op de versteende bomen die we te zien zullen krijgen. Met dit bezoek wachten we tot de volgende morgen in de hoop dat het weer wat zonniger is. Dat is het geval en we zijn onder de indruk van de meer dan 100 miljoen jaar oude imposant grote versteende bomen. In het park staan ook nog levende bomen met doorsnedes van wel 2,5 meter en een 45 meter hoge kaarsrechte stam met om de meter een ring. De reptielen die we geregeld zien worden ook groter en groter. En dan fietsen we na lange tijd bijna langs de kust, het is in ieder geval weer een keer vlak. We komen door grote bananenplantages en zien de trossen voortgetrokken door menskracht zo over de rails richting de opslag verdwijnen. Even later rijdt er een truck vol met Chiquita bananen weg richting de haven van Puerto Bolívar. Om even op adem te komen staan we nu op een topcamping, we hadden de tip vanaf onze app en meerdere mensen onderweg stuurde ons deze kant op. We staan helemaal alleen en hebben een heerlijk zwembad hier tot onze beschikking, echt genieten van de vakantie in de vakantie met 31 graden haha. De eigenaren zijn super aardig en verwennen ons met allerlei vers fruit en sappen, zelfs van vruchten waar we het bestaan niet van kenden.