S02E17 Reparatie

Als we na onze relaxdagen de camping verlaten, merk ik dat mijn zadel niet meer op spanning staat. Een echte Brooks moet gespannen worden met een bout, maar deze zit niet goed en de schroef zit muurvast. Bij een werkplaats voor auto’s zijn de mannen handig en weten het te fixen, ik ben weer superblij. We fietsen deze etappe richting Guayaquil voornamelijk over de snelweg en door de regen. We komen de eerste dag al snel aan in de havenplaats Puerto Bolívar. Daar zien we de bananen op de vrachtwagens de boot op gaan om verscheept te worden, wie weet wel helemaal naar Nederland. Later die middag nemen we een klein bootje naar het eiland Jambelí. De zon schijnt niet volop, maar we genieten evengoed van het tropische eilandje. Als we op de snelweg fietsen, zijn we blij als er een brede strook naast ligt of liever nog dat het een echte vierbaansweg is. Bij vierbaans is er zeker een strook en hebben we meer ruimte tussen de voorbij razende auto’s, bussen en vrachtwagens. We ontdekken een nieuwe gewichtseenheid hier in Ecuador, ze noemen het hier Libra. Als we doorvragen blijkt dit voor een pond te staan en toen ik even op Internet googlede zag ik dat dit tot in de twintigste eeuw ook gewoon in Nederland gebruikt werd met de afkorting lb. De laatste twee dagen fietsen we vol in de regen. Je ziet dan niks en kan geen foto’s maken. Je kijkt de hele dag op de weg en wordt daarnaast door het voorbij komende verkeer ook van de zijkant nog eens nat gespat. Na zo’n hele dag water, kom je er niet beter uit te zien. De laatste 20 kilometers tot aan Guayaquil gaan over een kaarsrechte snelweg. In de stad fietsen we met gevaar voor eigen leven over de mega rotondes en steken de bijna 5 kilometer lange brug “Puente de la Unidad Nacional” over. Nu nog op zoek naar het door ons geboekte Airbnb. Dit kost ons bijna 2 uur, zelfs de bijna buren kennen het adres niet. Uiteindelijk vinden we het, het pinnetje van Google Maps stond helemaal verkeerd. Die namiddag gaan we de stad in en staan versteld van het park Seminario, beter bekend als Parque de las Iguanas. Die beesten zijn reusachtig en niet schuw voor mensen. We lopen vervolgens over de lange promenade Malecón en proosten alvast op ons volgende avontuur. Morgen 8 februari vliegen we voor 14 dagen naar de Galapagos. De hoeveelheid en verscheidenheid aan dieren en natuur zowel boven als onderwater zijn onbeschrijfelijk mooi en we brengen hier over een tijdje weer graag verslag van uit, tot dan.