S03E03 Lieve mensen

De kolibrie’s vliegen op nog geen meter afstand rondom je hoofd. De natuur in Colombia is overweldigend en kleurrijk. Dat hebben we ook ontdekt in het archeologisch park van San Agustin, naast de rijk versierde graven met allerlei figuren uitgehouwen in steen, zagen we ook genoeg natuurschoon tijdens de wandeling door het park. Het was een indrukwekkende tour op een regenachtige dag, gelukkig voor ons regende het niet heel hard en is het niet koud. We fietsen al geruime tijd langs de rivier Magdalena, dit is de langste rivier van Colombia. Meer dan 1.500 kilometer lang en het grootste gedeelte ervan gaan wij volgen. We zakken dus langzaam de hitte in. We fietsen vanaf Pitalito, overigens een hele leuke plaats, al langs de rivier en dit zal de komende 1.000 kilometer zeker nog het geval zijn. Dit wil niet zeggen dat het altijd naar beneden gaat. Af en toe lopen we de fiets vooruit te duwen de steile helling op, maar dit gaat dan niet eeuwig door zoals midden in de Andes. We worden onderweg veel aangemoedigd, een van de vele brommerrijders zat achterstevoren op zijn zadel om ons zijn blijk van waardering te tonen. Later blijkt dat we deze brommerrijder tot wel drie keer tegenkomen, verdeeld over drie dagen. Als we in Altamira aankomen en naar het hotel fietsen, heeft de eigenaresse een vervelende mededeling, het is vol. Ik stel voor om te kamperen en zo geschiedt. Als we vragen wat het kost, geeft ze als antwoord: geef maar hetgeen waar jullie je goed bij voelen. Dit is weer een voorbeeld van hoe lief de mensen hier zijn. We krijgen zelfs nog een sterke bak Colombiaanse koffie als we over onze kaart gebogen zitten aan de grote tafel die er staat. Die avond komen we terug van het eten en aan de tafel zitten een paar mannen. Het blijken de vaste gasten van het hotel te zijn, die allemaal hier in de buurt werken aan de uitbreiding van het trafostation. Ze zitten al aan het bier en er is geen ontkomen meer aan, voor ons wordt ook bier gehaald. Als we drie biertjes verder zijn, wil ik ook wel eens een rondje geven. Hier komt niks van in! Ik mag niet trakteren. Het wordt gelukkig niet heel laat, want onze tent staat op nog geen drie meter van de tafel in de hoek opgesteld. Na eigenlijk iets te veel biertjes nemen we uitgebreid afscheid. Het was een dolle boel en ik heb meer dan genoeg biertjes op. Die avond moet ik dan ook aan de lopende band naar het toilet, maar ja dat mag de pret niet drukken. De volgende ochtend nemen we afscheid van de lieve gastvrouw en haar dochter. De eigenaar is even niet thuis helaas. We rijden weer verder door het prachtige landschap en dan bij toeval leg ik een kolibrie vast op de gevoelige plaat, een bijna onmogelijke foto is toch gelukt. Je moet overigens wel goed kijken om hem te ontdekken. De route die we fietsen is werkelijk adembenemend. Steeds maar langs de rivier de Magdalena en her en der uitgestrekte meren. We klimmen op een gegeven moment nog tot grote hoogte en kijken in diepe dalen. In de weekenden wordt hier veel gefietst. We komen dan ook geregeld fietsers tegen die maar wat graag een praatje met ons maken. In Rivera gaan we naar de warmwaterbron, deze tip hadden we van fietsers gehad en we genieten van het resort. Het warmste bad, daar kan je bijna niet in – zo heet. Die namiddag als we een taxi willen nemen terug naar het hotel, worden we aangesproken door andere badgasten of we mee willen rijden. Wat weer een toevallige ontmoeting, Ximena werkte 14 jaar in Frankrijk en spreekt haar talen. We krijgen haar nummer en ze heeft vele tips voor het vervolg van onze reis. Dan na veel afdalen komt de woestijn in zicht, La Tatacoa. Wij hebben ontzettend veel mazzel met de bewolking. Dit maakt het een stuk aangenamer, stel je voor dat de zon volop zou schijnen. De gevoelstemperatuur is nu al 37 graden. Vanuit Villavieja, waar we twee nachten in een hotel verblijven, gaan we per fiets de woestijn in. Het is een route van 8 kilometer heen en terug met gemene klimmetjes. Majlits blijft vanaf het uitzichtpunt genieten en ik maak met een fles water in de aanslag een wandeling dwars door de rode aarde. Dit is genieten, zoals we tot nu toe op de gehele trip door Colombia doen!