S04E05 Ander plan

Gepubliceerd door mark op

Om in Placencia te verblijven is echt top. Wij hadden een onderkomen vlakbij het strand. Het dorpje zelf is voorzien van wandelpaden over het zand heen, zodat je makkelijk langs alle souvenirshops kan lopen. We rusten heerlijk uit op het strand en gaan pas de volgende dag de buurt verkennen. We lopen ook naar de haven, waar een watertaxi gaat richting het vaste land. Als we daar aankomen, zien we een bordje met: “geen fietsen”. Ik doe het woord en vraag of ze voor ons wereldfietsers een uitzondering willen maken. De dame achter het loket geeft aan dat als we er de volgende ochtend om 6.15 uur zijn, we dan wel mee kunnen. We zijn dolblij, anders hadden we 65 kilometer om moeten fietsen. Boodschappen doe je in Belize bij de “Chinees”, het wemelt namelijk van de Taiwanese shops. De volgende morgen komen we om 6.00 uur al bij de boot aan en zijn de eerste. We wachten en wachten, de eerste boot is vol en plots komen er nog twee Franse fietsers aanzetten. De dame achter het loket, die er gister ook zat, geeft aan dat er over 10 minuten nog een boot komt die ons fietsers zal meenemen. Dit gebeurt ook, dus we zijn blij. De boot gaat vol gas naar het vasteland, de 7 kilometer zijn om voordat we het weten. We eten wat in het stadje aan de overkant en laten de Franse fietsers ons inhalen. Die dag is het echt heerlijk fietsen, geen zon en geen wind. Dit mag wel in de krant. Dit traject richting Punta Gorda is nog steeds helemaal vlak en we schieten lekker op met zicht op de bergen in het binnenland. We fietsen allerlei nederzettingen van Maya’s voorbij. Goed te herkennen aan de houten huisjes in een ovale vorm met een rieten dak. De Fransen komen ons plots weer achterop, zij hebben op een andere plek gegeten. Ze snellen er na de fotosessie weer vandoor, hun tempo ligt veel hoger dan die van ons. Wij nemen de tijd voor het maken van foto’s. Zo ook van een net plat gereden wilde kat, zo zielig. Rond het middaguur eten we bij een Maya “snackbar”, waar ook alle kinderen van de school er tegenover aan de rijst met bonen zitten. In de middag zien we in de verte een spin oversteken, het is weer een behoorlijk grote tarantula. We gaan die dag zo goed dat we ons record neerzetten, 103 kilometer en komen moe maar voldaan aan in Punta Gorda het eindpunt van Belize voor ons. Veel verder kan je ook niet en je kan alleen met de boot hier weg richting Guatemala. We zijn bij toeval precies op tijd voor het grote feest van de inheemse bevolking, de Garifuna. In hun zwart, wit en geel gekleurde kleding dansen ze de hele 19e november over de straat en wordt er uitbundig feest gevierd. De avond ervoor is dit feest al gestart en gaat het zelfs de nacht door. We hebben een onderkomen gevonden welke net ver genoeg is om door het feesten heen te slapen. Op de 19e zien we de nieuwe koningin voor dat jaar ingehuldigd worden en het lukt ons om met haar een selfie te maken. De hele dag door is het een soort carnaval en mensen vermaken zich opperbest. De tolerantie is hier zo super groot naar alle mensen toe, we ervaren dit stukje Belize als zeer gastvrij en het land als multicultureel en verdraagzaam. Op de 20e november gaan we met de boot naar Guatemala, wat een belevenis is dit weer om zo een landgrens over te steken. De mensen bij de douane zijn zo lief voor ons, het gaat gesmeerd en we zitten in no time aan boord van een speedboot. Vol gas gaan we naar Guatemala en na iets meer dan een uur varen komen we daar aan land. We worden erop gewezen dat hier de immigratie in een soort woonhuis zit en die vinden we dan ook. Vol trots krijgen we ons paspoort terug met weer een bijzondere stempel erin, die van Guatemala. In de havenstad Puerto Barrios zien we containers vol met bananen van zowel Chiquita als Dole. Tot slot nog even het volgende, onze plannen van de route zijn gewijzigd. We zijn nu zo dicht bij Honduras (40 kilometer), dat we hebben besloten nog een stuk naar het zuiden te gaan fietsen – wie weet wel helemaal tot aan Costa Rica. Dit stuk hebben we vorig jaar overgeslagen en hier hebben we spijt van. Morgen steken we dus alweer een grens over. We houden jullie op de hoogte!