S04E09 Vulkanen

We vertrekken uit Yali met behoorlijk wat bewolking, dat is maar goed ook want we klimmen steil omhoog het dorp uit. We lopen meer dan dat we fietsen. Op onze routeplanner maps.me kan je dit van te voren al zien, dus we hadden ons erop voorbereid. Tussen de koffieplanten door slingeren we zo’n 500 meter omhoog. Eenmaal boven staat het befaamde bord met de driehoek schuin naar beneden met daarop een auto in volle vaart in de afdaling. Dit staat ons ook te wachten, dus we trekken onze windjacks aan en gieren naar beneden. In het eerste dorpje wat we tegen komen stuiten we op een luxe koffietent en bestellen twee overheerlijke lattes. De route die we gekozen hebben is super mooi en we komen uiteindelijk bij een groot meer uit. Na het meer begint de weg onmiddellijk weer te klimmen en wij zwoegen verder om boven te komen. De uitzichten worden steeds spectaculairder en langs de kant van de weg zit plots een hele familie ons aan te moedigen voor de laatste meters naar de top. De weg blijft maar op en neer gaan, maar juist daarom is het extra mooi. We kijken al gauw uit op de vele vulkanen die hier in dit gebied staan. Overal langs de weg wordt eten bereid en wij stoppen bij een zeer eenvoudig restaurantje en bestellen overheerlijke verse sinaasappelsap. Van al dat trappen op de pedalen krijg je sterke beenspieren, dat zie je wel op 1 van de foto’s. Het gedeelte van Nicaragua waar we nu fietsen is de plek voor de koffiebonen. Overal zie je coöperaties die de koffie verzamelen en op hun erf aan het drogen zijn. Hele volksstammen zijn bezig de koffiebonen te verspreiden en te keren in de zon. Helaas is onze binnendoor weg ten einde en komen we weer uit op de hoofdroute richting de hoofdstad de NIC-1 snelweg. Het is weer druk met verkeer en we willen maar wat graag weer op een stillere weg terecht komen. We stippelen daarom gauw weer een route zonder verkeer uit, helaas is deze weg wel onverhard, maar omdat we hier zo goed als de weg voor ons zelf hebben genieten we extra. We komen nog langs een meer die als water reservoir wordt gebruikt voor de vele landbouw dat hier plaatsvindt. Later op de route zien we een soort molenstenen draaien in een bak water. We zijn nieuwsgierig en stoppen om het van dichtbij te bekijken. Het blijkt een installatie te zijn om goud te winnen uit stenen die ze hierin gooien en worden verpulverd. Over hoeveel goud ze winnen hebben we het helaas niet gehad. We komen uiteindelijk op een rustige asfalt weg terecht die ons naar Leon zal leiden. En dan doemen plots de rokende vulkanen op. Werkelijk een adembenemend gezicht. We zitten dan ook pal op de vulkanen route, zo blijkt uit het bord langs de kant van de weg. De laatste 30 kilometer rijden we wederom over onverhard wegdek, deze keer zo onverhard dat onze banden wegzakken in het lava gruis. Ik ga zelfs nog een keer onderuit, omdat mijn voorwiel vast loopt. Gelukkig ga ik niet hard, dus mankeren mijn fiets en ik niks. We rijden uiteindelijk de stad Leon in en zullen hier tot en met 18 december van een korte vakantie genieten 😉 Wat we in de stad beleven horen jullie de volgende keer.