S04E15 Guatemala

Gepubliceerd door mark op

Klaar voor de vlucht vanuit Costa Rica naar Guatemala, we hebben plastic folie en tape gekocht en zagen bij de supermarkt om de hoek karton liggen om de fietsen mee te verpakken voor een vliegreis na 4 jaar. Best spannend zo’n dag, maar we hadden ons voorgenomen om het deze keer te laten gebeuren. Hierdoor hadden we een goede nachtrust gehad. Uiteraard waren we op tijd op het vliegveld en begonnen met het ompakken van alle bagage. Hiervoor hebben we zogenaamde flightbags mee. Voor de zekerheid woog ik even de zakken en deze bleken respectievelijk 18 en 19 kilo te wegen. Nu de fietsen nog inpakken met de spullen die we mee hadden en ook dit ging goed. Toen we klaar waren konden we zo door naar de incheckbalie. Helaas keurde de chef incheck onze manier van fietsen inpakken af en moesten we deze officieel laten wrappen. De jongens van de wrap vonden het een feestje en een stief kwartiertje later waren de fietsen blauw gekleurd van het vele plastic. We betaalden 68 dollar, maar hiervoor zijn de fietsen zelfs verzekerd tegen schade. De volgende keer doen we dit gelijk! Nu mogen we wel mee met de vlucht van de chef 😉 De vlucht gaat perfect en we zien vanuit de lucht de wegen waar we over gefietst hebben, zo gaaf om te zien. In het vliegtuig gaat het wel een stuk sneller en we zijn met iets meer dan een uur op de luchthaven van Guatemala. Het is even wachten op de fietsen, maar deze worden ons ongeschonden via de bagage band aangereikt. We zitten in no time weer op de fiets, nadat de douane een vlugge check van de fietsen en bagage heeft gemaakt op verdachte zaken. Die hebben we gelukkig niet bij ons, op de 100 dollar verstopt in het frame van Majlits haar fiets na haha. Het is super druk in Guatemala stad en we fietsen met gevaar voor eigen leven door de spits. Net als de vele motoren zigzaggen we tussen de langzaam rijdende auto’s door. Na een kilometer of zeven arriveren we net voor donker bij onze Airbnb. De volgende morgen klimmen we de stad uit over de grote weg met nog steeds veel te veel verkeer. Gelukkig fietsen we de steilste stukken over een kleinere rustige weg. Met mede als voordeel dat hier weer heerlijke milkshakes en verse sapjes worden verkocht langs de weg. Na een klim van bijna 800 meter gieren we omlaag naar Antigua, de oude indrukwekkende stad. Over de keien hobbelen we naar een gezellig hostel waar we een nacht kamperen. Voor de twee nachten daarna boeken we een heel voordelig hotelletje. We verkennen de prachtige stad en gaan met een toer naar de actieve Pacaya vulkaan. Dit uitstapje is zeer indrukwekkend! We hebben nog nooit van zo dichtbij lava en een sputterende vulkaan gezien. De toer is in de namiddag dus het wordt donker en dan zie je de lava nog veel beter. We lopen over vers gestolde lava en even verder op is het nog zo heet dat je er marshmallows kan roosteren en dit doen we dan ook. Het was een geweldige toer, waarbij het lopen ons stijve kuiten bezorgt. De dag erna fietsen we naar San Andrés Itzapa, met maar liefst twee hoogtepunten. De kerk cq tempel waar we het offeren van dichtbij meemaken wat heel speciaal is en we blijven slapen bij een project waarbij ze werktuigen door de fiets aangedreven maken. Dit project is al 23 jaar gaande en we ontmoeten in de avond de grondlegger Mario. In de middag is ons al veel uitgelegd, maar Mario is uiteraard vol van zijn project en praat ons volledig bij. We slapen als enige op het complex en dat is een unicum, normaal zijn er veel vrijwilligers aan het helpen bij het Maya Pedal project. De dag erna fietsen we een stuk over de splinternieuwe snelweg naar Patzún. We slapen daar in een hotel van de superlieve eigenaren Reyna en Caesar en hun 5 kinderen. In de namiddag probeert Majlits de familie nog even te helpen met maistortilla’s te bakken alleen ze bakt er niks van haha. In de avond probeer ik uit te leggen dat hun hotel ook op Booking en Airbnb kan staan en de oudste dochter gaat gelijk aan de slag. Ik voeg ze nog even toe op maps.me We hopen van harte dat het nog meer overnachtingen voor hen oplevert, dat is ze zo gegund. Laat op de avond eten we met het hele gezin, weer zo een bijzonder warme ervaring! We slapen op hun luxe kamer met uitzicht op de zeer actieve Fuego vulkaan. Helaas is het die avond bewolkt en zien we de hele vulkaan niet. Gelukkig tijdens onze gebruikelijke nachtelijke  plassessie is het helder geworden en zien we alsnog het geweld van de uitbarstingen. Ondanks de grote afstand blijft dit zeer indrukwekkend. We vervolgen de route naar het Atitlan meer, we zijn het er beiden over eens dat dit één van de mooiste stuk routes op deze reis is. Zeker als het mooiste meer van Guatemala in beeld komt en we bij toeval een fotograaf tegen komen die heel professioneel foto’s van ons maakt. Hiervoor zijn we hem heel dankbaar. Onderweg komen we zoveel kleurrijke mensen tegen die stuk voor stuk lachen, wat mooie foto’s oplevert. Aan een lift de berg op ontkomen we niet. De chauffeur Joe parkeert zijn vrachtwagen langs de weg, de zoon stopt een boomstronk achter de band en we moeten mee. Majlits zit in de cabine en ik met de fietsen in de laadruimte. De laatste 3 kilometer schieten door deze lift lekker op, het scheelt zeker een uur ploeteren. De laatste kilometers gaan naar beneden met uitzicht op het meer. We dalen 600 meter en komen uit in Panajachel. Bij het binnen rijden van het dorpje zien we de motorrijders, waarop de fotograaf die ons fotografeerde en zij hebben ingehuurd, staat te wachten. In het dorp ontmoeten we nog een andere fietser en kletsen wat met hem. Hij is onderweg naar Ushuia, maar is nu al drie maanden hier omdat hij een meisje heeft ontmoet. Wij sluiten deze dag af met een blik over het mooie meer en een heerlijk biertje.

Categorieën: Verslag