S06E05 Praag tm Břeclav

In deze etappe tot de laatste stad Břeclav in Tsjechië hebben we alle type weer onderweg. Van sneeuw tot motregen, van harde wind tot dichte mist. Maar het zeldzame zonnestraaltje is toch het fijnste 😀

De stad Praag uit fietsen gaat heel relaxed, net als op de heenweg. We stoppen bij de Decathlon. We kopen voor Majlits een bodywarmer en nieuwe handschoenen en voor mij nog een thermoshirt.

Hierna is het weer even zoeken naar de route en verlaten we ook de buitenwijken van Praag. Dan begint onverwachts het zonnetje een beetje te schijnen, wat een prachtige dag en weer prachtig gefietst. We komen aan bij ons pension met restaurant, erg gezellig. Wat wij zo fijn vinden is dat je vroeg kan eten. Het wordt dan ook al om 16 uur donker en onze oogjes sluiten al voor 21 uur 🙂

Na een voortreffelijk ontbijt gaan we om 9 uur weer op pad met een extra laagje kleding aan. De gevoelstemperatuur is lager dan gister, komt door een beetje wind en het blijft de hele dag ook bewolkt. Het is koud maar koud hebben we het niet, als je maar in beweging blijft. We verlaten ‘voorgoed’ de Labe (Elbe) en dat betekent dat het niet zo vlak meer is. We vinden een bushokje voor wat thee en een reepje. Bij de laatste supermarkt in Caslav doen we boodschappen voor de lunch, diner en ontbijt. We scoren een lekker flesje port in de reclame voor die avond 👍
We eten ons broodje lekker op warm in de gang van de supermarkt met zicht op de fietsen. Dan de laatste 12 km van die dag rond een uur of 14. Het voelt dan al einde dag, het schemert al. In de middle of nowhere zien we een moderne, grote fietsenwinkel en checken we binnen onze bandenspanning. Deze is prima in orde en het blijkt dat de zaak 30 jaar geleden is begonnen met de verkoop van 2e hands Nederlandse fietsen, Gazelle, Batavus.

De volgende ochtend is de wereld wit, want gisteravond heeft het gesneeuwd. De wegen zijn gelukkig goed begaanbaar. We fietsen de kortste weg naar de route terug. Majlits heeft iets te veel kleren aangedaan en is vlak voor de middag zeiknat van het zweet. We zien in een klein dorpje een taveerne en kijken of deze open is. Gelukkig wel en het is er lekker warm. We nemen eerst koffie en besluiten dan ook meteen maar wat te eten. De kaart snappen we voor geen meter, dit krijgen ze in de gaten dus er wordt gezocht naar een Duitse kaart. En of we suppa willen, ja hoor, doe maar en broodje worst. Héérlijk soepje en de worst gaat ook prima naar binnen met het typische brood met komijn smaakje. Majlits trekt haar natte shirt uit en wisselt deze voor droge kleding.

We klimmen weer door tot zo’n beetje 600 m hoogte en betrekken een pension aan een skipiste. Helaas is de sneeuw dan al gesmolten haha.

Consternatie deze ochtend want ons verlengsnoer (nog stammend uit Bolivia) kon de waterkoker niet handelen dus een ontploffing volgde. Gelukkig niet het hele pension zonder stroom, wel de stekker doorgebrand 😳

Deze dag hebben we harde tegenwind (30-50 km/uur). De route is weer geweldig, gelukkig ook stukjes via het bos dus lekker beschut, langs meertjes en ook best wat geklommen. We begonnen al direct met de eerste 2,4 km 120 m omhoog, lekkere warming up 😅.

We drinken weer een koffie en nemen een heerlijk heet soepje (met kool, worst van hertenvlees, aardappel) in een gezellig drukke taveerne. Het is zondag 11:15 uur en mensen eten al het dagmenu van soep en nog een bord eten met patat.  

De laatste 17 km die dag schieten niet erg op met onverhard, tegenwind klimmen, wat we zelfs deels hebben moeten lopen/duwen. In de plaats van aankomst eten we weer een keer kebab, blijft lekker 😉

Het appartement wat we voor die dag hebben leek oubollig, maar de foto’s op booking komen niet overeen met de werkelijkheid. Het is groot, ruim met mooi sanitair en van hele lieve mensen. We lopen naar de Lidl en kijken naar de route van de dag erop.

We vertrekken de volgende dag om 8 uur en het is hartstikke mistig en daar word je helaas nat van. Je ziet geen hand voor ogen en merkt alleen aan je benen dat je klimt, niet vooruit te branden…  Majlits zet op een gegeven moment een muziekje aan en even later doet ze een setje daglenzen in. De muziek zorgt voor de afleiding en de lenzen voor het zicht. Zo gaat het beter 😀

Na zo’n 30 km dalen we flink af (300 m) en zijn we de mist kwijt. Het blijft verder wel miezeren de rest van de rit. Ondanks het vele afdalen hebben we veel vervelende klimmetjes vandaag en rijden we veel op de weg met druk verkeer en tot 2 keer toe wegwerkzaamheden. Het wordt uiteindelijk de zwaarste rit van de reis tot nu toe. Maar we halen Brno en zijn al redelijk op tijd bij ons onderkomen, waar we de fietsen razendsnel mee de kamer in smokkelen.

Na een lekkere rustdag in Brno en voortreffelijk eten in de restaurantjes gaan we weer op tijd van start. Die dag met vooruitzicht op een zonnetje. Het duurde even maar dan eindelijk blauwe lucht en zon! Vanaf Brno volgen we weer een nieuwe Eurovelo namelijk nr 9 Adriatic-Baltic. Ook lopen er weer andere routes mee namelijk Greenways Krakow, Morava, Wien en een wijnroute. Het barst hier van de wijngaarden, erg mooi, uiteraard ook door het zonnetje.

Ik haal bij een buurtsuper broodjes, boter, kaas en chocomelk. Bij het willen smeren van de broodjes blijkt de boter geen boter maar een blokje gist 😂

We bereiken Mikulov. Een prachtig stadje met een indrukwekkend kasteel. Ook het centrum heeft mooie gebouwen. Ons onderkomen is ook weer erg leuk, we treffen het steeds in Tsjechië. In een restaurant drinken we een biertje, kijken we naar de slechte weersverwachting van de komende 5 dagen en boeken we een onderkomen voor donderdag tot zaterdag in een plaats slechts op zo’n 25 km van hier. Al zou het regenen, dan hoeven we in ieder geval niet ver.

Na een flinke bui die volgende ochtend vertrekken we weer en denken we via de weg te moeten fietsen, maar er blijkt weer een mooie route te lopen. Eerst vlak langs de grens met Oostenrijk, dan door bos langs Unesco monumenten, nog steeds door wijngaarden, langs meertjes en dan deze plaats in. We zijn te vroeg in Břeclav, de laatste plaats in Tsjechië, dus duiken we eerst een Mexicaans restaurant in. Met de eigenaar uit Guatemala kunnen we wat Spaans praten, erg leuk. Vertellen dat we daar en in Mexico gefietst hebben. Heerlijk gegeten en gewacht op het opengaan van het café waar we kunnen inchecken. Ook weer een leuk onderkomen waar we na het doen van boodschappen een drankje gaan drinken. We blijven een extra nacht vanwege de voorspelling van het slechte weer. We gaan de route verder bepalen, wordt het Oostenrijk en dan Slowakije of alleen Slowakije??

We hebben volop genoten van Tsjechië. Wat een geweldig fietsland, mooie onderkomens, lieve mensen en heerlijk eten!