S07E09 Nagasaki
Zo in het zuiden van Japan is het verkeer minder druk en we fietsen een prachtige route binnendoor met heerlijk zonnig weer. We fietsen nog even door het centrum van Kagoshima wat er erg gezellig en mooi uitziet. Een zeer verrassende stad, die heel goed aanvoelt. We komen nog langs een groot overheidsgebouw met mooie gebedszaal. Hierna fietsen we door (bamboe)bos en langs terrassenteelt.
In de ochtenden is het fris. We rijden op een dijkje langs de rivier wat er prachtig uitziet, damp en het ochtendzonnetje. In het begin fietsen we nog autovrij, daarna is het superdruk. Er is een heiligdom waar iedereen heen gaat, waarschijnlijk om het nieuwe jaar goed in te luiden. De mensen kopen een opgevouwen briefje, lezen dit en hangen het op.
We klimmen door een mooi dal, rijden door een tunnel, en dalen weer prachtig af. In het gebied waar we komen zijn vele kraanvogels. Prachtige, grote vogels en ze maken een mooi geluid.
We eten bij een Chinees restaurant en worden bewonderd door kinderen, heel veel toeristen komen hier niet waarschijnlijk.
We fietsen naar de plek waar meer dan 10.000 kraanvogels overwinteren van begin november tot de lente. Heel gaaf om mee te maken! Er is een observatiecentrum waar we een verrekijker mogen lenen. Als afscheidskado krijgen we een kraanvogel van origami mee. Bij het betreden en verlaten van het gebied worden alle autobanden en onze fietsbanden gedesinfecteerd.
We hebben gekozen voor een route over diverse eilanden in plaats van drukke steden tot Nagasaki. We kiezen ook voor routes dwars door het binnenland in plaats van de drukke kustwegen. Dit betekent meer klimmen en dalen maar ook minder verkeer.
We hebben voor vandaag nog niks geboekt dus na de ferry, rond 15 uur gaan we wat zoeken. Het eerste aggenebbes hotel heeft alleen rookkamers (ja, die zijn er nog volop in Japan) voor veel te veel geld €68). De tweede is een prachtig hostel waarvan we denken, deze is ook te duur maar nee, voor €62 hebben we een prachtige, frisse kamer! Bij ieder onderkomen in Japan zit standaard zeep, scheermes, tandenborstel, tandpasta, haarborstel en een pyjama. Die pyjama trekken we tegenwoordig aan, dat scheelt ons weer een wasje.
We fietsen nog even naar de supermarkt voor een maaltijd en fles wijn om deze weer 1 van de mooiste dagen te vieren.
14 tunnels vandaag en weer een mooie route/dag. We lunchen waar we het typische gordijntje voor de deur zien hangen. Het restaurant is van een klein oud vrouwtje en ziet er schattig uit. Momenteel hebben we geen internet meer en kunnen we dus niets meer vertalen en de kaart aan de muur is volledig in het Japans. Ik laat een foto zien van een currymaaltijd, dat heeft ze wel. Het ziet er niet bepaald smakelijk uit en het smaakt ook niet zo lekker maar leuk is het er wel. Als we weggaan vraag Majlits om een foto met haar. Daarna laat ze weten op een papiertje dat ze 82 is en vraagt ze hoe oud wij zijn. We vragen ook naar haar lengte en schrijf de onze op. Zij is 155 cm.
Op Google hebben we niets kunnen vinden over een ferry richting Nagasaki. We nemen even een kijkje in de haven en er blijkt er wel degelijk een te gaan. Onze fietsen kunnen ook mee, auto’s dat lukt niet. We zijn blij, dit scheelt 2 dagen fietsen. Morgenochtend gaan er 2 om 7:10 en 9:15. Morgenmiddag gaan ze niet vanwege het verwachte slechte weer. We zullen morgen die van 7:10 nemen en dan met 45 min. aan de overkant zijn.
Vroeg uit de veren en in het donker om half 7 naar de ferry gefietst. Regenpak aan vanmorgen. De boottocht gaat soepel en aan de overkant fietsen we naar Nagasaki waar we 2 nachten zullen verblijven. We willen namelijk graag naar het James Bond eiland Hashima. Het eiland is sinds 1973 verlaten maar was een kolenmijn van Mitsubishi. Er werkten ook oa Zuid Koreaanse jongeren onder dwang. Het eiland had alle voorzieningen als theater, scholen etc. Als we bij de ferry willen informeren voor morgen blijkt dat de ferry pas 11 januari weer gaat. Erg jammer!
We fietsen verder langs een splinternieuw stadion naar het hypocentrum van de atoombom van 9 augustus 1945, 3 dagen later gedropt dan Hiroshima (uranium) en nu plutonium. We bezoeken de kathedraal, het vredespark, de plek waar de bom ontplofte en het museum. We nemen een audiotour in het Nederlands, het is weer zeer indrukwekkend.
We checken in bij ons hotel en we krijgen een grotere kamer voor onze fietsen, daar worden wij zo blij van.